Nigdy nie jest za późno, by dostrzec człowieka.
Za stertą masek, śmieci, fasadą obłudy,
dostrzec prawdziwe piękno serca.
Nigdy nie jest za późno,
by pomimo konfliktów, niesnasek, nieporozumień,
usiąść razem i napić się herbaty lub pójść na spacer.
Nigdy nie jest za późno,
by zamiast wymagać i krytykować,
poszukać rozwiązań, które uwzględnią wszystkich,
i małych i dużych,
i tych u władzy, i tych z mniejszym dostępem do zasobów.
WSZYSTKICH.
Nigdy nie jest za późno, by zacząć siebie kochać.
Zamiast wymagań, oczekiwań, ponagleń,
dać sobie ciepło, uśmiech i powiedzieć”
„Witam Ciebie całego/całą!”
Ch. Carpen